بدون شرح

عکس رابزرگتر ببینید

حدس بزنید اینجا کجاست؟

مطالبتون رو راجع به این عکس برای ما بفرستین.

درپی انتقاد هفته گذشته از اوضاع نابسامان ورزشی آقای مهندس بانوی بااین جانب تماس گرفته ومطالبی را بیان داشتند که عینا نقل می شود- هرچند بهتر بود ایشان شخصا پاسخشان را مرقوم می فرمودند تا شبهه ای ایجاد نشود-:
‌‌«اخیرا حدود یک میلیون وپانصد هزار تومان بودجه ورزشی به روچی اختصاص یافته ولی گفته اند چون شما دو میلیون تومان قبلی را درست مصرف نکرده اید نمی توانیم این مبلغ را بدهیم!»

خودایشان هم از نحوه ی مصرف آن ناراضی بودند!

جای تعجب داردبا این همه  محرومیت چرا نباید ازاینگونه امکانات درست استفاده شود تا بهانه ای به دست کسی نیفتد؟

مشورت وهمفکری چه جایگاهی دارد؟

چه کسی باید پاسخگو باشد؟

از عزیزان نویسنده ی مقیم روستا خواهش می کنم به نحوی که خدای نکرده تنشی ایجاد نشود این قضیه را دنبال کنند واز افراد مسئول اطلاعات بیشتری بگیرندو با رضایت افرادمنعکس کنند تاانشاءالله گشایشی ایجاد شود؟
درپایان ازاظهار لطف آقایان قاسمی ومحمدپور تشکر میکنم.

روز شنبه بارش قابل توجه نزولات الهی در روستا....

 باور ما اینست که انتقاد سازنده حق هر خواننده ای است ونه تنها نباید کسی را ناراحت کند بلکه زمینه  همفکری،مساعدت، پیشرفت ورفع مشکلات را فراهم می آورد .

چند روزی است که تصویر تیم فوتبال روستا روی سایت ترحم هربیننده ای را بر می انگیزد و دل هر فوتبال دوستی را  به درد می آورد.

به راستی مشکل کجاست؟ آیا تربیت بدنی بودجه ای برای ورزش روستاییان ندارد؟

 در حالی که میلیاردها تومان خرج فوتبال کشور یا حتی قرارداد یک بازیکن می شودآیا این وضعیت قابل قبول است؟

اصلا مگر همان بازیکنان میلیاردی از کره ی مریخ آمده اند؟...نه آنان نیز از همین جا شروع کرده اند ولی حداقل یک توپ ویک دست لباس که داشته اند.

راستی دهداری یا شورای اسلامی چه اقدامی انجام داده اند؟

در حیطه ی مسئولیت کدام است؟

ما منتظر جواب هستیم ؟

 روستایی داریم با مردمانی مهربان صمیمی ودوست داشتنی وصدالبته معتقد ومؤمن همان طور که دیدیم درایام عاشورا چگونه وقتی سخن از ساختن وخیرات کردن بود،برای مسجد وحسینیه همه وهمه در حد وسع خود خالصانه کمک کردند ،هرکس از هر چه داشت دریغ نورزید ؛از پول نقدوفرش وموکت وکولرو...چرا ؟چون سخن از خیرات وباقیات صالحات بود،همه مطمئن بودند که آنچه انفاق می کنند را،نه تنها ازدست نمی دهند بلکه تازه به دست می آورند .وذخیره ی آخرت شان کرده اند.ولی چرا وقتی بحث بهسازی وساختن کوچه وخیابان می شود ،حرف از خریدوفروش به میان می آید؟ مگر ثواب ساختن راه وخیابان کمتر از ساختن مسجد وحسینیه است ؟

اگر قدری منصفانه بیندیشیم مقصرمردم نیستند بلکه ارکان فرهنگ ساز وتأثیر گزارنقش خود رابه درستی ایفا نکرده اند!

روحانیت محترم،معتمدین روستا ،افراد تحصیل کرده وهمین وبلاگ خودمان چه قدر در این باب سخن راندند وچه قدر از مجریان آن حمایت کردند ؟

اطاله ی کلام نشود بیائید قدم اول را برداریم.هماتگونه که در روز عاشورا با یک اقدام ابتکاری باشگاه جوانان علاقه مند به روستا خودی نشان داد این بار نیز ایام نوروز را غنیمت شماریم وبا یک حرکت نمادین ضمن حمایت ازدهداری به تبلیغ وفرهنگسازی پرداخته مردم را برای این کار خیرآماده کنیم.

برای شروع به نظر حقیر بد نیست از طریق همین وبلاگ از آقای مهندس بانوی دهدار محترم وهمه کسانی که با تلاش های خود قدم های مهم اولیه رابرداشته اند صمیمانه تشکر کنیم تا با دلگرمی بیشتری به ادامه ی کار راغب شوند وبدانند که این کارآنان یادگاری ماندگار برای آن هاخواهد بود.

ازشورای اسلامی نیز تقدیر وتشکر می شود.

در خاتمه دست استمداد به سوی همه ی عزیزان دراز می کنیم وایده های کارساز را صمیمانه منعکس می کنیم.

قابل توجه نوسندگان محترم وبسایت وکلیه اهالی محترم روستا

میخواهیم موضوع وبسایت را به مدت یکماه فقط وفقط به مشکلات روستا واینکه چاره جلوگیری از این عقب ماندگی چیست قرار دهیم لذا از کلیه نویسندگاه میخواهیم که در این مدت مطالبی غیر از این ننویسند واهالی محترم هم میتوانند در قسمت نطرات وبلاگ مطالب خود را بنویسند تا ما بلافاصله در وبلاگ منتشر کنیم چون به نظر ما اگه بخواهیم همیشه بنویسیم که ما مشکل داریم هیچ سودی نخواهد شد باید با هم متحد شویم ویک فکر اساسی برای آبادانی روستایمان برداریم .

  چون ابر به نوروز رخ لاله بشست 

                       برخیز وبجام باده کن عزم درست

کین سبزه که امروز تماشا گاه ماست

                فردا همه از خاک تو بر خواهد رست