چرا و به چه خاطرمردم روستای روچی طی چند سال خشکسالی پی در پی  نسبت به روستاهای اطراف از آب نسبتا کافی برخوردار بودند ؟

 

شاید عده ای بر این عقیده باشند که چشمه های کوه وقنات ها در مدت هفت سا ل خشکسالی اب دهی داشتند و خشک نشدند و عده ای دیگر هم می گویند این آب ها متشکل از برف وباران های سال های قبل از خشکسالی بوده است

اگر این عقاید ملاک ودلیل آن باشد پس چرا روستا های دیگر مانند : زیبد وسقی وکلات وغیره از این آب برخوردار نبودند البته نمی توان انکار کرد ولی می توان گفت که پنجاه درصد آن مربوط به این موضوع است و پنجاه درصد دیگر آن به جایی بر می گردد که مردم از آن اطلاعی ندارند و ما هم می خواهیم به آن اشاره کنیم :

اینکه شایعه چگونه بوجود می اید و چگونه پخش می شود و چگونه از بین می رود خیلی آسان است ولی در پایان بعد از صحت و سقم آن دیگر مردم آن را بازگو نمی کنند و فراموش می شود و این موضوع که چرا مردم ان را فراموش نمی کنند و قبول دارند به ان اشاره می کنیم

زمان های قدیم که بیشتر مردم که  وسیله سواری شان از شهری به شهر دیگر چهارپا اعم از شتر اسب و الاغ بوده نقل کرده اند که روزی جغرافیدان وزمین شناسی سوار بر اسب از گناباد و منطقه کوهستانی روستاهای کاخک عبور می کند تا به یک نقطه مشخصی در وسط کوهها می رسد صدایی می شنود از اسب پیاده می شود و چند ثانیه ای به آن گوش می دهد و بعد از آن سریع از آنجا دور می شود و علت این کارش  را این گونه بیان می کند که چنان آبی در زیر زمین وجود دارد که اگررها شود تمام مردم این شهردرآن غرق می شوند و با این وجود می توان گفت این دریایی است که از زیر زمین به جاهای دیگر امتداد دارد که ما می توانیم بیست وپنج درصد را به این علت اشاره کنیم و موضوع دیگری که هیچ کس آن را انکار نمی کند و به ان اعتقاد راسخ دارند این است که امامان و امام زاده های ما هر مکان وسرزمینی که در آنجا دفن باشند باعث برکت آن سرزمین می شود

و علت دیگر به نقل از مردم روستا ی روچی و پیشینیان امکان ان را دارد که در این روستا امام زاده ای دفن باشد و عده ای با وجود داشتن نیت وقلبی پا ک ان را در خواب وبیداری مشاهده کرده اندکه با مشخص نبودن مکان حتمی و دقیق دفن امام زاده نمی توان آن را پیدا کرد و این موضوع بارها از تعداد زیادی از مردم وکسانی که اززمانهای قدیم ان را مشاهده کرده اند نقل می شود و باز هم مردم ان را فراموش نمی کنند آیا می تواند دروغ باشد عده زیادی آن را در خواب وبیداری مشاهده کرده اند پس نمی تواند شایعه باشد اگر شایعه می بود فرا موش می شد ودیگر کسی آن را بازگو نمی کرد.

پس نتیجه میگیریم که روستای روچی یکی از نقاط پربرکت در این جهان هستی است .

 

                                                           گردآوری :حسین معصومیان

 

 

 

              جاذبه های گردشگری وتفریحی روستای روچی

روستای روچی بخاطر موقعیت جغرافی از جمله قرارگرفتن در دامنه کوه ،قرارگرفتن در حاشیه پرآب ترین رودخانه فصلی بخش کاخک وگناباد وهمچنین کاهش سه  الی پنج  درجه ای دمای هوانسبت به مرکز شهرستان سبب شده است که روزهای تعطیل هفته میزبان مسافران وهمچنین همشهریان گنابادی باشد. جهت آشنای بیشتر به برخی جاهای دیدنی روستا اشاره می کنیم.
1- درخت چنار -این درخت در مرکز روستا قرار دارد وقطر تنه آن حدوداً 7-8 متر میباشد که قسمت داخلی تنه در سالهای قبل بدلیل نامعلومی آتش گرفته ودرحال حاضر خالی میباشد این درخت بخاطر شاخ وبرگ زیادی که دارد در فصل بهار وتابستان سایه خودرا بر سر کشاورزانی که خسته وکوفته از کار در مزارع برمیگردند وهمچنین مهمانان عزیز می افکند وخستگی کار وکوفتگی راه را از تن آنها بیرون می آورد ازقدمت وعمر دقیق  این درخت تنومنداطلاع چندانی دراختیارنمی باشد ولی از سنگ نوشته ای که در خانه فنجان نصب بوده  وتاریخ ساخت حوض انبار ومسجد وحمام را نشان میداد احتمال میدهند که این درخت نیز همزمان باساخت آنها کاشته شده باشد که بنابر آن سنگ نوشته عمر آن به 450 الی 500 سال نیز میرسد .(در حال حاضر بخاطر طرح بهسازی روستا حمام وحوض انبار وخانه فنجان تخریب شده است ) ولی به هرحال بر اثر رشد فزاینده وسنگین شدن شاخه های آن احتمال می رود که در آینده این میراث بزرگ از بین برود .البته در مورد فوق اقداماتی صورت گرفته ولی کافی نمیباشد.
2-  آسیاب آبی ( محمد رضا)
این آسیاب در فاصله حدود سه کیلومتری جنوب روستا ودر کنار رودخانه ودر مسیر جریان آب قناتهای روستا قراردارد واز مصالح سنگ وگل وخشت خام درست شده است وازجمله آسیابهای قدیم بخش کاخک میباشد .ولی مورد بی مهری مسئولین میراث فرهنگی قرار گرفته و در آستانه نابودی قرار گرفته است .
3-آسیاب آبی حاج رمضان محمد پور
این آسیاب در داخل روستا قرار دارد وتا قبل از برق رسانی به روستا این آسیاب فعال بوده و از آن تاریخ به بعد تعطیل گردیده است
4-منطقه ییلاقی سد خاکی روستا
تنها سدی که در بخش کاخک  اغلب  ساله ها آبگیری  میشود سد روچی میباشد و طبیعت زیبای آن در فصل بهار مسافران گردشگران  زیادی رابه خود جذب نموده است .

تاریخچه آب روستای روچی ,چگونگی آبیاری باغ ها و تقسیم آب بین کشاورزان(چکنه ها)

آب روستا از محل های مختلفی از قبیل قنات و کاریز و چشمه های فصلی در زمستان تامین می شود که بزرگترین قنات آن معروف به قنات کال شرونه است این قنات در تمام فصول آب دهی دارد که بیشترین آبدهی آن در زمستان است و محل های تامین آب این قنات از جذب شدن و ته نشین شدن آب سد روستا است. قنات دیگر آن حدودا با فاصله دو کیلومتری از قنات شرونه و در کنار آبشار روستا است چون آب این قنات از محل معینی در پشت آبشار بنام تک پهمده تامین می شود به نام قنات تک پهمده معروف است چشمه اصلی که بیشتر آب روستا از آنجا تامین می شود در بالاتر از سد معروف به چشمه درخت جوز(گردو) مد حسن می باشد که توسط کانال باریکی به قنات کال شرونه  وصل می شود از آنجا به وسیله کانال به قنات تک پهمده و بعد به کاریز کنار آبشار و از آنجا به کاریز مرضا(محمد رضا) بعد از طی مسیر داخل کانال بزرگی شده و به طرف روستا جهت استفاده مردم سرازیر می شود.

لازم به ذکر است که مهمترین آبی که غیر از آب های ذکر شده وجود دارد و دورتر از همه قنات ها و چشمه ها می باشد توسط جهاد کشاورزی از طریق لوله به منبعی  در یک کیلو متری روستا روی تپه ای بلند منتقل شده که منبع اصلی تامین آب آشامیدنی مردم روستا می باشد. وبحمدالله این چشمه دارای آب شیرین, گوارا و فراوانی می باشد که خشک سالی های اخیر چندان تغییری روی آن نداشته است.

بعد از رسیدن آب از طریق منابع ذکر شده به داخل روستا نوبت به تقسیم  و چگونگی استفاده مردم از آن می رسد:

در وسط روستا (پای چنار) خانه کوچکی است که به خانه فنجان معروف است که این محل در حدود یک قرن پیش ساخته شده که طی بهسازی های اخیر روستا خراب شده و خانه دیگری نزدیک به همان مکان احداث شده است که تقسیم آب در آنجا صورت می گیرد.

تقسیم آب در چهارده روز انجام می شود که اولین روز آن سرمدار است و به همین ترتیب تا چهارده روز به نام های : دیم – سیم- چهارم – پنجم و...وسیزدهم می باشد. لازم به توضیح می باشد که یک روز هم به نام فرخیز می باشد که این روز توسط شورا در مواقعی که شورای روستا برای اهداف احتیاج به کمک مالی دارد اعلام می شود و مردمی که نیاز به آب دارند با خرید آب و پرداخت وجه آن به شورا در عمران و بهسازی روستا سهیم می شوند.

ضمنا هر روز تقریبا 205 فنجان و هر فنجان معادل 7 دقیقه است. که این آب ها در زمان قدیم بین مردم روستا تقسیم شده و از آن به بعد سهم هر نفر(هر فنجان ) قیمت گذاری و قابل داد و ستد بوده است.

این چهارده شبانه روز توسط چهارده نفر اداره (داوری تقسیم آب) می شود که به آن ها مولف می گویند که از هر روز مولفی آنها چند فنجان به عنوان حق الزحمه مولفی از آب های همان روز تعلق می گیرد.

منظو از فنجان ظرف مسی مشخص و مندرجی است که به شش دانگ تقسیم شده است این ظرف مسی که ته آن سوراخ است را در داخل ظرفی بزرگتر و پر آب می گذارند و به تدریج آب از سوراخ وارد فنجان شده و حدودا 7 دقیقه طول می کشد تاظرف پر آب شود و مولف هم که کنار آن نشسته است با هر بار پر شدن فنجان از سنگ هایی که به تعداد فنجان های آب کشاورز کنار کذاشته یکی را برداشته و در طرف دیگر ظرف به نشانه تمام شدن یک فنجان قرار می دهد و دو باره فنجان را از داخل ظرف برداشته و روی آب قرار می دهد که متاسفانه یا خوشبختانه با پیشرفت علم و تکنولوژی امروزه این کار توسط مولف بوسیله ساعت انجام می شود.

(گرد آوری و فرستاده شده توسط: جوان اهل قلم روستا حسین معصومیان)

نظرات شما در پایین هر مطلب موجب دلگرمی ما می شود

وبلاگیها امسال هم دوازده فروردین به کوه رفتن واز

طبیعت روچی استفاده کردن!

مراسم سیزده بدر امسال هم برگزار شد

ولی ای کاش باتوجه به ریزش آن برف سنگین وسرمای شدید که

خسارت زیادی به کشاورزان روستا زد امسال روستایی سرسبز تر

وبرآب تر می داشتیم .اما ما ناشکری نمیکنیم وازخدا ممنونیم .

       بدون شرح

مردم امسال خیلی نگرانند

این روزها یکی از دغدغه هایی که فکر مردم روستا را مشغول کرده آبیاری زمینهای زعفران امسال شاید میشه گفت یکی از بدترین سالها در روستای ماست هرچند امسال وضعیت میوه بد نبود اما بارندگی بسیار کم بود وهمین باعث شده تا مردم نگران باشند که زمینهای زعفران خود را چطوری آبیاری کنند با این وضعیت شاید امسال آبیاری زعفران با تانکر هم زیاد به صرفه نباشد ازطرفی سرمای شدیدی که زمستان پارسال منطقه مارا در برگرفت علاوه بر اینکه خسارات زیادی به درختان میوه زد خسارتی دوبرابر آن بر پیاز زعفران وارد کرده به گفته کشاورزان پیاز های زعفران همه سرمازده وازبین رفته با توجه به این مردم امسال امیدشان به چی باشدبااین وجود مردم توکل شان به خداست ومیگن کسی از زیر زمین خبر ندارد امیدوارم که همین طور باشد ومردم بتوانند درآمد اندکی از زعفران کسب کنند چون بااین وضعیت خشکسالی ونبود درآمد زندگی واقعاسخته

خبر جدید

 آخرین اخبار رسیده از روستامون حاکی از این است که در ساعات اوج مصرف مردم مناطق بلند روستا که فشار آب از بقیه مناطق کمتر است با کمبود آب مواجه میشوند.شاید نیاز باشد که مردم کمی صرفه جویی را رعایت کنند تا با مشکلی مواجه نشوند .